Mia Eta Decido

Ia hezito alvenis al mia menso.

May kung anong pang-aalangan ang dumating sa aking isipan.

Ĉu mi restu fari tiun manieron ke mi metu tekstojn dulingve en unu afiŝo? Ke ĉiufoje estu Filipina traduko tuj sekvante la Esperantan tekston? Aŭ ne?

Dapat ba akong manatili sa ganoong gawi na inilalagay ko ang teksto sa dalawang wika sa iisang paskil? Na kailangan laging mayroong saling-wika sa Filipino na kaagad na sinusundon ang teksto sa Esperanto? O hindi?

En mi ekestis la ideo ke mi faru apartan blogon kien mi povos meti la Filipinajn tradukojn havante la saman enhavon kiel la Esperanta, tamen kompreneble en alia lingvo. Tio ĉi ŝajnas esti bona ideo.

Sumulpot ang ideya na dapat akong gumawa ng hiwalay na blog kung saan pwede kong ilagay ang mga saling-wika sa Filipino na naglalaman ng parehong bagay tulad ng sa Esperanto, ngunit malamang ay sa ibang wika.

Ja veras ke necesos pli da tempo kaj klopodo por tion plenumi.

Totoo nang kakailanganin ng mas maraming oras at pagod upang isakatuparan 'yon.

Mi ankoraŭ provas decidi pri tio. 

Sinusububok ko pang gumawa ng desisyon ukol roon.

Kion vi pensas?

Ano sa tingin mo?

2013-001. Blogprezento

Saluton!
Mabuhay!

Jen mia blogo, kiu prezentos min al vi kaj rakontos pri mia ĉiutaga vivo kiel junulo de tiu ĉi lando, Filipinoj. 
Heto ang aking blog, na magpapakilala sa akin at maghahayag ukol sa aking pang-araw-araw na buhay bilang isang binata sa bansang ito, Pilipinas.

Pere de tiu ĉi blogo eblas rigardi al la aktuala stato de la Esperanto-movado ĉe la Respubliko de Filipinoj, kiu iam preskaŭ mortis post kiam la Esperanto-Asocio por Filipinoj (EAPF), fondita en 2005, disiĝis. Nun, gejunuloj kuniĝas formi la ligon, farante ĉion por la dezirata tutlanda pliboniĝo. 

Sa pamamagitan ng blog na ito ay maaaring tingnan ang pangkasalukuyang kalagayan ng pagkilos ng Esperanto sa Republika ng Pilipinas, na minsan nang halos namatay nang ang Samahang Esperantista ng Pilipinas (EAPF), itinatag noong 2005, ay nabuwag. Ngayon, ang mga kabataan sa parehong kasarian ay nagsama-sama upang buuin ang samahan, habang ginagawa ang lahat para sa inaasam na kaunlarang pambansa.

Miaj afiŝoj prezentiĝas dulingve: unue per la pli granda Esperanta teksto, sekvate de la malpli granda Tagaloga traduko, rekte sube. Tiamaniere mi promocias mian skribadon en Esperanto sen kompromiti mian uzadon de Tagaloga, kaj ankaŭ efikas por povigi la ne-Esperantistajn legantojn de Filipinoj legi kaj kompreni ĝin facile eksciante kion mi volas diri.

Ang aking mga paskil ay ipinakikita sa dalawang wika: una ay sa mas malaking teksto sa Esperanto, na sinusundan ng mas maliit na saling-wika sa Tagalog. Sa pamamaraang ito ay ipinagbubuti ko ang aking pagsusulat sa Esperanto nang hindi nailalagay sa alanganin ang aking paggamit ng Tagalog, at epektibo na rin upang hayaan ang mga hindi Esperantistang mambabasa mula sa Pilipinas na basahin at maintindihan ang teksto nang madali, nang napagtatanto ang nais kong ipahayag.

La blogo, kiun mi lanĉas, servos kiel eta ilo por montri al ĉiuj kion ni jam faris kaj kion ni ankoraŭ faros.

Ang blog na aking inilulunsad ay nawang maglingkod bilang isang maliit na kaparaanan upang ipakita sa lahat kung ano na ang aming nagawa at kung ano pa ang aming gagawin.

Mi petas al vi ĉiamaniere helpi al mi, la junulo, kiu nur volas pliboniĝon kaj ŝanĝiĝon.
Nakikiusap ako sa inyo na sa kahit anong paraan ay makatulong sa akin, ang binata, na nagnanais lamang ng pag-unlad at pagbabago.

Ĉiuj bonvenas.

Ang lahat ay inaaanyayaan.

Skolte via,

Sumasainyo bilang isang iskawt,

Albert Garrido